“Ik ben niet echt dood moet je weten, het is maar een lichaam dat ik achterliet. Dood ben ik pas als jij me bent vergeten,” zong Bram Vermeulen ooit in het lied ‘Testament’. Door hieraan te refereren, is het beste bewijs geleverd dat de legendarische Nederlandstalige troubadour voortleeft in onze herinnering. Ook onder de krullenbol van Thijs Boontjes. Daarom is het volgens Boontjes de hoogste tijd om de mooiste liederen van Vermeulen weer in de theaters te laten klinken. 

Zie het als een ode aan een held. Als zendingsdrang van een liefhebber. Als een niet te stoppen poging om al het goeds dat Bram Vermeulen muzikaal heeft nagelaten, niet glad te vergeten. Want Vermeulen, die heilig in reïncarnatie geloofde, is niet dood. Welnee, Bram leeft. En Thijs Boontjes is zijn vertolker.